Dzień dobry

Nazywam się Jarek Kordziński i właśnie rozpoczynam pracę jako moderator sieci koordynatorów sieci.  Kiedy przejrzałem wszystkie zasoby sieci znajdujące się zarówno na Blogu Koordynatorów jak i na Forum, zorientowałem się, że w gruncie rzeczy wchodzę w środowisko mocno skonsolidowane, posiadające wyraźną świadomość własnych potrzeb oraz perspektyw rozwojowych. Co więcej zorientowałem się, że w  tej chwili mogę od Was więcej brać aniżeli dać. A przecież sieć żyje i rozwija się przede wszystkim dzięki temu, że jej uczestnicy dzielą się tym co mają, a nie poprzez to, że jedynie konsumują propozycje serwowane przez innych.

W jakimś sensie rola moderatora w dobrze działającym środowisku to wymarzone zajęcie dla osoby, która przychodzi z boku i zgodnie z podręcznikową definicją ma przede wszystkim pilnować przestrzegania zasad.  To jednak oczywiście  za mało. Wiedzą to wszyscy koordynatorzy swoich sieci. Gdybyśmy poprzestali na usuwaniu niewłaściwych wpisów, to zaraz pozbawilibyśmy się całkowicie tego problemu, bo i tak nikt by się na naszym forum nie pokazywał. Mam wrażenie, że to nasze główne wyzwanie. Co zrobić, żeby im się chciało chcieć. Najlepiej tak, jak im się nie chce

Moderowanie sieci zadanych, a więc dla większości z nas sieci, które koordynujemy, to kontakt  z osobami, które zbyt często odrabiają swoją obecność na naszych stronach, a nie uczestniczą w nich z własnej woli czy tym bardziej z osobistej uświadomionej potrzeby. Narzekanie jednak niczego nie zmieni. Lepiej szukać rozwiązań. Wiele z nich można odnaleźć na blogu,  a jeszcze więcej na forum. Zastanawiam się czy nie byłoby warto popracować nad jakimś poradnikiem skutecznego koordynatora, gdzie krok po kroku opisane byłyby cele, sposoby ich osiągania, narzędzia możliwe do wykorzystania i tak zwane „myki” jak tego wszystkiego użyć, żeby osiągnąć sukces. Odczuwam trochę potrzebę przygotowanie tego opracowania ze względu na upływający czas i ulotność relacji między tym co planowane, a tym co po zastosowaniu zostanie jako praktyka. Przykładem może być zaangażowanie Danuty Elsner, która sieciami- również międzynarodowo- zajmuje się od co najmniej 20 lat, a dopiero teraz patronuje ich wdrażaniu na terenie naszego kraju. Co będzie z efektem naszej pracy?

Kolejna kwestia to rzeczy nowe wynikające z literatury, doświadczeń z pracy w sieci, codziennej praktyki trenerskiej i coachingowej. Wielu z nas szuka i zapewne lubi, kiedy dotrze do kolejnego źródła inspiracji. Tych dookoła jest moc i warto z nich czerpać, a następnie się nimi dzielić. Rzecz ciekawa jak wiele w jednej z realizowanych aktywności przydają się wątki czy refleksje pochodzące z zupełnie innych źródeł. Czytam ostatnio „Logodydaktykę. Droga rozwoju” Iwony Majewskiej-Opiełko. Lubię tę autorkę, psycholożkę, trenerkę, także twórczynię Akademii Skutecznego Działania. Lubię słowo „rozwój”, zwłaszcza w kontekście cytatu, który wprowadza do wspomnianej książki: „Prawdziwi liderzy przez całe swoje życie szukają ludzi z potencjałem, by rozwijać z nich przywódców. To wielkie pragnienie staje się prawdziwą szansą dla ich uczniów”. Myślę, że jeśli Państwo czytacie te słowa, jeśli angażujecie się w pracę koordynatorów sieci, to również należycie do kategorii liderów. Fajnie będzie porozmawiać, jak wykorzystać te kompetencje w pracy członka „Rodziny 3.5.”, ale też jak stosować je na co dzień, by ludzi, dla których rozwój ma sens, było coraz więcej.

Z projektem jestem związany od czasu, kiedy powstawał jako pomysł w specjalnie powołanej grupie, która na zlecenie MEN pracowała nad koncepcją zmiany systemu doskonalenia w Polsce. Byłem i jestem trenerem szkolącym SORE, uczestniczyłem w opracowywaniu scenariuszy zajęć i prowadziłem warsztaty na kilku konferencjach realizowanych przez ORE. Byłem ekspertem i jestem oczywiście koordynatorem w powiecie gdańskim, prowadzę sieć dotyczącą upowszechniania czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży. Dlaczego do tej pory nie brałem udziału w tej sieci?  Dobre pytanie? Już jestem